Paulo Coelho, bir arkadaş ve ben / Paulo Coelho, a friend and myself

Neden sürekli Web 2.0 kavramıyla ilgili yazıyorum?
Az önce güzel bir örnekle anlatabileceğim bir sahne çıktı karşıma:

9 yaşındayken okuduğum Simyacı'nın yazarı, ben ve "dünyayı değiştirme" fikrine kafayı takmış bir arkadaşım, enteresan bir şekilde aynı sitede buluştuk. Yukarıda gördüğünüz resim, o anki ekranımı gösteriyor (Eğer yeterince hızlı davranırsanız siteye giderek kendiniz de görebilirsiniz).

İlginç olan, arkadaşım diye bahsettiğim bu kişiyle hayatımda yüz yüze 2-3 defa karşılaşmış olmama rağmen son günlerde internette tesadüfen karşılaşıp durmamız. Ne demek "internette tesadüfen karşılaşıp durmak"?
Twitter'da olduğunu öğrendiğimde en son paylaştığı videoyu, yakın zaman önce benim blogumda da gördünüz. Arkasından bu arkadaşın websitesine gittim ve oradan çok güzel başka siteler keşfettim. Sayfasında yer alan "Hayatımdaki en kritik anlardan bazılarının özü, insanlarla yaptığım basit sohbetlerde yatıyor" sözü, benim için ilham kaynağı oldu. Az önce favori kitap anlayışımızın birbirine ne kadar yakın olduğunu fark ettim.
Ve bu "karşılaşma"ların hiçbiri doğrudan iletişim yolları (e-posta, anında mesajlaşma, sohbet vs.) ile olmadı, gene de her biri benim için küçük ve güzel bir tecrübeydi.

Ve bunların hepsini, Web 2.0 adı verilen teknolojiler bütününe borçluyum.

---
Why do I keep writing about Web 2.0?
I just had a good example to explain it:

The author of The Alchemist (which was a book I read when I was 9), a friend who is obsessed with the idea of "changing the world", and myself somehow met on a website. The screenshot above is from that moment (You can see it yourself in the website as well, if you're fast enough).
The interesting thing is that I keep virtually running into this person that I call a friend, even though I have seen him 2 or 3 times face-to-face in my life. But what does "I keep virtually running into this person" mean"?

Lately in my blog, you've seen a video he shared on Twitter. Then I saw his website and discovered some other very cool websites there. His words "Some of the most crucial moments in my life boil down to simple talks." inspired me. And I just realized how similar our understanding of favourite books are.

And none of these "encounters" happened through a direct way of communication (e-mail, instant messaging, chat, etc.), and still all were small and nice experiences for me.

And I owe all of these to the collection of technologies known as Web 2.0.